Piotr Jankowski, aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. Znany w całej Polsce, urodził się i wychował w Nidzicy
Czeremszyna
Czeremszyna – polski zespół folkowy, inspirujący się folklorem słowiańskim, głównie podlaskim. Powstał w listopadzie 1993 roku z inicjatywy Barbary Kuzub-Samosiuk, w Czeremsze, na Podlasiu.
Od początku istnienia zespołu na jego repertuar składają się przede wszystkim pieśni ludowe pogranicza polsko-białorusko-ukraińskiego wykonywane w gwarze z Podlasiazaaranżowane na głos i różne instrumenty m.in. akordeon, bałałajkę basową, cymbały, fujarę słowacką, mandolinę, skrzypce, sopiłki i instrumenty perkusyjne. Płyta zespołu z 2003 roku pt. „Hulaj póki czas” została laureatem konkursu „Wirtualne Gęśle” 2003.
Środowisko skupione wokół Czeremszyny współorganizuje coroczne Spotkania Folkowe „Z wiejskiego podwórza” w Czeremsze. Zespół koncertował na wielu festiwalach w Polsce i za granicą (m.in. Szwecja, Belgia, Niemcy). W listopadzie 2003 roku nawiązał współpracę z białoruską grupą folkową Todarem. Rok później powstał pełny program koncertowy i został zaprezentowany w Białowieży na koncercie „Dla Puszczy i ludzi” (dedykowany Puszczy Białowieskiej) oraz na trasie Studia Lata Radia Białystok.
Ania Broda
Pochodzi z muzykalnej rodziny. Jej rodzice pochodzą z Kurpii Białych oraz z Mazur.
Jest absolwentką Państwowej Szkoły Muzycznej II st. w Olsztynie w klasie śpiewu (1993 W latach 1992–1994 była członkiem zespołu muzycznego Bractwo Ubogich, a następnie występowała w Kapeli Brodów, z którą nagrała pięć płyt. Od 2010 roku prowadzi działalność solową. Zapoczątkowała ją koncertami, promującymi jej pierwszą autorską płytę dla dzieci „A ja nie chcę spać”
Twórczość
Komponuje i aranżuje własne piosenki, a także często pisze do nich teksty. Gra na wielu instrumentach, m.in. na cymbałach, fortepianie, bębenku obręczowym, dzwonkach pentatonicznych, kalimbie, drumli i lirze korbowej W śpiewie posługuje się techniką śpiewu białego W jej twórczości muzycznej nietrudno odnaleźć wpływy brzmień folkowych, które od lat stanową dla niej źródło inspiracji.
Rozwija twórczość dla dzieci – prowadzi warsztaty wokalne i muzyczne, takie jak Opowieści wiatru i wody. Wydała dla dzieci płytę CD z muzyką do tekstów znanych pisarek z kręgu literatury dla dzieci (Dorota Gellner, Danuta Wawiłow, Natalia Usenko). Występuje w audycjach radiowych dla dzieci, np. w audycji Kulturoteka w Polskim Radiu Dzieciom
Komponuje i wykonuje muzykę do spektakli teatralnych, filmów, animacji, słuchowisk radiowych. Bierze udział w projektach związanych z muzyką dawną, współczesną, jazzową, tradycyjną oraz eksperymentalną, a także teatrem. Współpracowała z Teatrem im. H. Modrzejewskiej w Legnicy, nagrywała dla radia i telewizji, występowała na wielu festiwalach w kraju i za granicą.
Alicja Choromańska-Hałas
Urodzona w 1963 roku w Polsce, absolwentka Liceum Plastycznego.
Pracuje przede wszystkim jako muzykantka i rękodzielniczka. Gra na ludowych instrumentach perkusyjnych – dużym bębnie Baraban, małym bębnie obręczowym, instrumencie strunowym perkusyjnym Gardon. Jej żywioł to granie do tańca – na warsztatach tanecznych, potańcówkach i weselach. Jest członkiem kilku zespołów wykonujących muzykę tradycyjną z Polski i Europy Środkowej: Kapela Hałasów, Muzykanci, Kwartet Wiejski, Eastwind. Tworzy z mężem i czworgiem dzieci Rodzinną Orkiestrę i Teatr “Noiseband”.
Oprócz muzyki i prowadzenia domu wielopokoleniowego pasjonuje się różnymi technikami plastycznymi. Studiuje wycinankarstwo, czerpanie i barwienie papieru, kaligrafię, malarstwo, tworzenie kompozycji z suchych roślin. Zajmuje się techniką topienia szkła oraz tworzy autorskie przedmioty użytkowe i recyklingowe.
Alicja mówi: Kluczem do grania są dla mnie tradycje rodzinne. Najbardziej podoba mi się muzyka z Bukowiny, z mitycznej krainy wspomnień mojej mamy i babci, muzyka przekazywana w genach, muzyka wielu narodów i religii połączona we wspomnieniach w jeden kolorowy witraż.
To najbardziej uniwersalny język komunikacji i spotkań.
Jacek Hałas
Jacek Hałas jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych, muzykantem, śpiewakiem, tancerzem. Współtwórca formacji muzycznych: Reportaż, Bractwo Ubogich, Muzykanci, Ket Jo Barat, Lautari, Kwartet Wiejski, Kapela Hałasów; uczestnik projektów artystyczno-muzycznych: Poznański Dom Tańca, Tikkun, the Book, Nomadzi Kultury. Współpracuje z wieloma zespołami teatralnymi, m.in. z Teatrem Cinema, Teatrem Strefa Ciszy, Teatrem A3, Teatrem i Scholą Węgajty.
Zajmuje się tańcem korowodowym, wirowym, tradycjami wędrownych śpiewaków, działalnością warsztatową i edukacyjną. Razem z żoną Alicją jako Nomadzi Kultury od 2005 podróżują po Europie z tradycyjną jurtą, gdzie prezentują efekty swych wieloletnich poszukiwań oraz przedsięwzięcia realizowane wspólnie z artystami z całego świata.
Jacek Hałas od lat poszukuje śladów pieśni dziadowskich w żywej tradycji, zapisach etnografów, domowych archiwach i praktykuje grę na tradycyjnym instrumencie wędrownych śpiewaków – lirze korbowej.
Iwona Sojka
Iwona Sojka, Wykształcona jak należy w muzycznej akademii katowickiej, wykonuje europejską muzykę tradycyjną – tą pochodzącą z żywej tradycji oraz źródeł pisanych. Maestrii i technik uczyła się u wiejskich mistrzów w Polsce, na Węgrzech i w Mołdawii.
Autorka tekstów oraz muzyki inspirowanej tradycją ludową Europy.
Opowiadaczka historii, współautorka kilku programów/spektakli z opowieściami (m.in. Kubek do Nalewania Snów, Ziółko co furtki odmyka).
Koncertuje na najbardziej prestiżowych imprezach w kraju, prowadzi warsztaty i gra do tańca m.in. z Kapelą Brodów, Scholą Węgajty, Kapelą Jazgodki, a także w ramach autorskich projektów muzycznych Ani Brody.
Namigu
Opowieść złożona ze skrawków niedokończonych melodii, z fragmentów niedomyślonych historii, z dźwięków unoszących się w powietrzu i nie mogących znaleźć stałego miejsca. Ulotne i nienazwane elementy rozciągnięte w czasie, z nadaną im wagą i znaczeniem. Osadzone w świecie dźwiękowym nasyconym ciszą, oddechem, improwizacją i czystą emocją. NAMIGU – ” Koncepcje bez twarzy ” – to założenie muzycznej wędrówki, kameralnych spotkań z człowiekiem. Oszczędne w formie i środkach kompozycje stanowią bazę dla poszukiwań brzmieniowych oscylujących pomiędzy delikatnością i subtelnym pięknem akustycznego grania a szorstkimi przestrzeniami elektronicznymi. Przez całość koncertu prowadzą słuchaczy i muzyków słowa poematów miłosnych XIII w. sufickiego mistyka – Rumiego. To otwarte zaproszenie do współprzeżywania . Kiedyś, gdzieś, tu i teraz. Natalia Czekała – pianino, syntezator, głos Krzysztof Guzewicz – handpany, instrumenty perkusyjne, elektronika.
SlavicPuls 